στην χώρα των θραυσμάτων

Αν έβρισκα τις λέξεις να εκφραστώ...
μα και πάλι λίγες θα ήταν
εκεί που αφήνεις τα υπονοούμενα και κρατάς τα αυτονόητα
τότε καταλαβαίνεις
εκεί που είσαι απλός και δεν χρειάζεται να εντυπωσιάσεις
τότε νιώθεις
εκεί που απαριθμείς τα αρνητικά σου και βλέπεις ότι κάποιοι τ` αγαπούν
τότε υπάρχεις
εκεί που νιώθεις την έξαψη δεκάδων απογοητεύσεων
και δυναμώνεις την ένταση στις μουσικές για να μην ακούς τις σκέψεις σου
τότε  προσδιορίζεις
εκεί που ξέρεις πως υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν απλά να είσαι καλά
τότε αγαπιέσαι
λιώσαμε τις σόλες των παπουτσιών μας για ν` αγαπήσουμε στο τέλος τα δικά μας σοκάκια
ξέρεις τι θ` άλλαζα τελικά σ` αυτή την  ιστορία
τίποτα
ούτε καν τους υπότιτλους