blossom

Σήμερα αυτοπροσδιορίστηκα
EIMAI KAKTOS
ναι κάκτος καλά διάβασες
ανθίζω το πολύ δυο φορές το χρόνο
αλλά άμα ανθίσω....
Καλημέρα σε όλους μας καλοί μου φίλοι
αυτή η γη μας γυρίζει τελικά
ή άδικα περιπλανιέμαι;;;
είμαι απροσδιορίστου το ξέρω
διαιρώ τις σκέψεις μου
πολλαπλασιάζω χαμόγελα
αφαιρώ λύπες προσθέτω αφηρημένες στιγμές
εσύ πως μετράς;
                 ~Αποκομμένος απ` όλους και όλα σε μαγεμένη τροχιά
                   πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα τίποτε δεν μ` ακουμπά~
                   Venceremos

ευχαριστώ

Είναι αυτή η στιγμή που ξυπνάς
όταν κάποιος αγαπημένος σε θυμήθηκε
κοιτάς έξω από το παράθυρό σου
και η φύση σε ανταμοίβει
λες και σε χειροκροτεί που υπάρχεις
σου δίνει λόγους να ελπίζεις
να θέλεις να βαδίσεις σε νέα μονοπάτια
να χορέψεις σε άλλους ρυθμούς
να βγάλεις τα εκατοντάδες εγώ που έχεις πάνω σου
και τότε κερδίζεις
δεν κοιτάς πίσω μόνο μπροστά
γιατί εάν εσύ δεν μπορείς τότε ποιος;

Σιωπή

Λέρωσες ανθρώπους καθάριους μοναδικούς
φούσκωσες τα εγώ σου
πήρες αρκετά ή σου πρέπουν και άλλα
σε τιμά αυτό;
αρπάζεις κομμάτια τους τα σκορπάς
κοίτα λίγο χαμηλά
είναι στα πόδια σου και τους κλωτσάς
είναι στα χέρια σου και τους σπρώχνεις
τους έριξες σε κινούμενη άμμο
σε μανιασμένα κύματα
γελάς;
η φυγή πλησιάζει η σιωπή τους θα κάνει τόσο θόρυβο
που τα ουρλιαχτά θα φτάνουν στ` αυτιά σου
τ` ακούς; θα εκλιπαρείς να σιωπάσουν
μα εκείνοι πάντα θα επιστρέφουν
κι όπως θα φεύγεις μέσα στο πλήθος
θα νοιώθεις τόσο μόνος....
ένα σώμα γεμάτο τίποτα
μόνο κραυγές θα το ακολουθούν

είναι βλαξ

Στην δουλειά μου δεν έχει τόση σημασία ο μισθός
όσο τα μπόνους
αν κοπούν αυτά την έβαψα!
Θα πω αντίο σπιτάκι μου
αντίο σαραβαλάκι μου
αντίο βλαξ αφεντικό
που φέρνω δουλειά και στο σπίτι για να σ` εξυπηρετώ!
Αντίο αγαπητέ συνάδελφε
που κρυφοκοιτάς τα ωραία μου πόδια
όταν σε πηγαινοφέρνω στη δουλειά
μη νομίζεις ότι δεν σε βλέπω
πίσω από τα κακόγουστα μαύρα σου γυαλιά
               Υπάρχει βέβαια και η άλλη λύση
                αυτή της συγκατοίκησης αλλά μάλλον δεν παίζει
                Να μου `ρθει καμμία έξυπνη
                και να μου κλέψει τις υπέροχες χαζές μου συνήθειες
                να μου γεμίσει το μπάνιο με μανό φρου φρου κι αρώματα
                άσε που αν είναι και όμορφη
                θα έχουμε γκομενική παρέλαση στο σπίτι
                λέτε να βάλω καμμιά πικάντικη αγγελία
                με αυστηρό γαμάτο dress code
                "Ζητείται αρσενικό για συγκατοίκηση
                να προσέλθει με τζιν μαύρο μπλουζάκι και σταράκια
                θα προτιμηθεί μακρύ μαλλί με μπούκλες"
                Ετσι για να βγαίνει από το ντουζ
                να ρίχνει τα μαλλιά του πίσω να χαζεύω!
Α ρε μάνα εσύ φταις
που μ` έκανες ανεξάρτητη και κομπλεξική
Αφεντικό είσαι βλαξ!!!!
Καλημέρα σας..............
               

τρίγωνα Eρωτικά

Μην γελιέσαι είσαι τρίγωνο
ναι όπως το άκουσες τρίγωνο ερωτικό
εκτός αν σε λένε Ρομέο ή Ιουλιέτα
αλλά αυτοί  δεν πρόλαβαν
που είναι κι αυτός ο Ουίλιαμ να με διαψεύσει;
μόνο όταν είσαι μόνος σου είστε οι δυό σας
στον χωρισμό
εκεί που ξαπλώνεις πριν κοιμηθείς
είστε οι τρεις σας
εκείνο το τρία έρχεται συχνά
και μπαίνει ανάμεσά σας
σου χαιδεύει τα μαλλιά
σου μιλάει στ` αυτί σε κάνει ν`ανατριχιάσεις
χώνεται στις σκέψεις σου απρόσκλητα ξαφνικά
κι ύστερα υπάρχουν κι αυτά τα AN
που σου τρώνε την ψυχή την καταβροχθίζουν
δεν παίρνεις να λύσεις ένα σταυρόλεξο καλύτερα;
το τρία καθέτως ας πούμε
ή και οριζοντίως αν θες
κάνει και μέσα σου ζέστη καίγεσαι;
οι ορμόνες χτυπάνε κόκκινο
είναι κι αυτή η άνοιξη που σε τρελαίνει
μην ανησυχείς δεν είσαι ο μόνος

συγχωρέστε αυτό το ποστ
αν και μιλάει για όλους μας
περιέχει όμως τοποθέτηση προιόντων
άφθονη μπύρα και ερωτικά τρίγωνα  πανοράματος
λιώνουν στο στόμα
τρελαίνουν τον ουρανίσκο
όποιος κατάλαβε κατάλαβε
ποιος ζαλίστηκε; τι λες;

Eλα εδώ

έλα εδώ έλα να τα πούμε λιγάκι
μου έλειψες
πήγαινέ με κάπου όμορφα απόψε
τι λες για φεγγαράδα
θέλω να λιώσουμε τα παπούτσια μας στα έρημα σοκάκια
να ανταλλάξουμε γλωσσόφιλα και αγκαλιές
κοίταξέ με τι βλέπεις;
βάλε το μπουφάν σου θα κρυώσεις
αγκάλιασέ με

το άλλο μου μισό

Η μυθολογία λέει ότι κάποτε ήμασταν τέρατα
είχαμε δυο κεφάλια
τέσσερα χέρια
τέσσερα πόδια
δυο καρδιές
οι θεοί φοβήθηκαν τη δύναμή μας
και μας χώρισαν
από τότε είμαστε καταδικασμένοι
να ψάχνουμε το άλλο μας μισό
τί να είναι άραγε αυτό το άλλο μισό;
τι ψάχνουμε ακριβώς;
έχω μπερδευτεί
την αγάπη ή τον ίδιο μας τον εαυτό;

κάτι δικά μου...

ξέρεις τι δεν μου αρέσει σ` εμάς τους ανθρώπους;
που δίνουμε συμβουλές
ηθικό ανήθικο
καλό κακό
όλα είναι εύκολα όταν αφορούν άλλους
είναι κι αυτό το "δεν πειράζει" μετά.....ειδικά αυτό
πειράζει γαμώτο πειράζει πολύ
θα `θελα να εμπνέουμε
να γινόμαστε καλύτεροι
πόσο εγωιστές πια;

ωραίοι άνθρωποι...

Μα είναι κάτι άνθρωποι ρε παιδί μου ωραίοι
τόσο ωραίοι που σου δίνουν ζωή
σε ανεβάζουν ψηλά
σε κάνουν να νιώθεις μοναδικά
σε κάνουν να χαμογελάς
μην ξεχνάς να τους λες πως τους αγαπάς
μπορεί να φύγουν και θα φταις εσύ...
ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ
να τις λες ν` ακουστούν δυνατά

ΕΓΩ ΘΑ ΦΛΕΓΟΜΑΙ ΘΑ ΑΝΘΙΖΩ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΖΩ Θ` ΑΝΑΤΕΛΛΩ ΘΑ ΣΕ ΚΑΙΩ
                                     θ` ανατέλλω...

Ναι γεια σας μια αφιέρωση παρακαλώ
Σ` αυτούς που ζούνε τ` όνειρο χωρίς να το αγγίζουν
Σε ωραίους ανθρώπους διάφανους διαφορετικούς
Που δεν ακούνε τα σ` αγαπώ
αλλά τ` αξίζουν όσο κανείς άλλος!!!!!

*αφιερωμένο
για νέες ήττες για νέες συντριβές
ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ

Αντίο Δημήτρη

Αφού με έσπειρε μια μοίρα αυτοκρατόρισα
μήτρα με γέννησε αρχαία Μακεδόνισσα
μ` άδεια φαρέτρα πολεμάω το χειμώνα
από το κάστρο ως την καρδιά του Πλαταμώνα
αφού με φέρνει μονοπάτι Φαναριώτικο
ένα σοκάκι με κρατάει Σαλονικιώτικο
έλα ένα βράδυ την υπόσχεση να πάρεις
πριν να την σβήσει με σφουγγάρι ο Βαρδάρης
Σ`αναζητώ σ`αναζητώ στην Σαλονίκη ξημερώματα
λείπει το βλέμμα σου απ` της αυγής τα χρώματα
Σ`αναζητώ σ`αναζητώ μ` ένα βιολί κι ένα φεγγάρι
λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι
Αφού μεθάω μ` ένα κρασί ΑγιωνΟρίτικο
και μ` ένα ντέρτι σεκλετίζομαι Πολιτικο
βρες το μαχαίρι που στα δύο μας χωρίζει
κι έλα εδώ στων στεναγμών το μετερίζι
Αφού στον Ολυμπο οι θεοί τ` αποφασίσανε
δώσαν στο κρύο τα κλειδιά κι αυτοκτονήσανε
μόνη ξυπνά μόνη κοιμάται τώρα η μέρα
με μηχανάκι με κομπιούτερ και φλογέρα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ
 μας χάρισες δίδυμα φεγγάρια

φαιν0μενο θερμ0κηπίου!!!

ο πλανήτης ζεσταίνεται
κι εγώ ζεσταίνομαι
θα ανακυκλωθώ λοιπόν
τι μπορώ να γίνω όμως αν ανακυκλωθώ?
ανακυκλώνονται οι κουβέντες
οι χρησιμοποιημένες αναπνοές?
τα δάκρυα να γίνονται άραγε
πολύτιμα κρύσταλα διαμάντια
τα δάχτυλα γίνονται κονσέρτα?
οι πατούσες θα είναι μετέωρες να πετούν
τα χαμόγελα θα μοιραστούν σωστά
σε πρόσωπα άλλοτε μελαγχολικά
θα έχει η ηχώ μου επιστροφή?

Μην σχολιάσεις Λυδία

Μην σχολιάσεις Λυδία
Μην σχολιάσεις Λυδία
Μην σχολιάσεις Λυδία

έλαβα περιοριστικά μέτρα
ανεπίσημα ευτυχώς
γιατί επίσημα δεν έχω να πληρώσω
δικαστές και δικηγόρους!!!

Μην σχολιάσεις Λυδία
Μα γιατί?
Ετσι αφού σπρώχνεις
Καλά αφού
Μην σπρώχνεις Λυδία
Ε καλά δεν σπρώχνω

Δεν είμαι τίποτα το special το καταπληκτικό
Θα είμαι ένα κοριτσάκι σιωπηλό!!!
φταίει που έχω πυρετό
και με πιάνει παραμιλητό
φταίει που δεν καταλαβαίνω
γιατί πρέπει να σιωπαίνω
max τι να πω
έχω μείνει παγωτό

η μέρα της μαρμότας

Ξυπνάς πας δουλειά
γυρίζεις τρως αράζεις
πάει απόγευμα χαζεύεις
βραδιάζει σε πλακώνουν οι σκέψεις
κοιμάσαι λες αύριο πάλι...
οι σιωπές δεν είναι πάντα χρυσός
θες κι έναν ψίθυρο στο αυτί
μια συζήτηση ν` ανάψουν τα αίματα
ένα σινεμά να γουστάρεις
μια συναυλία ν` ακούσεις μουσικές
κύριε Ντεσιμπέλ θέλω να κινδυνεύσει η ακοή μου

(Ναι είναι κι επίσημο είμαι άρρωστη
από Δευτέρα δουλειά
περαστικά μου βρε!!!!)

πρωινή παράκρουση

δεν μπορεί δεν μπορεί
κάποιος πρέπει να χόρευε το χορό της βροχής
μα δεν κουράστηκε όλο το βράδυ
ένα κανό βρε παιδιά μια βάρκα
έστω μια κιβωτό!!!
νομίζω έχω πυρετό
παρακεταμόλη αγάπη μου εσύ!!!

άσχετο αλλά στον κορυδαλλό μέσα
τι καιρό να κάνει;
ο κορυδαλλός που λέτε είναι και πουλί
πετά προς τα πάνω με μια μόνο κατακόρυφη κίνηση
έχουμε πολλούς κορυδαλλούς στη χώρα μας
είναι γόνιμο είδος άλλωστε
είναι αποδημητικά πουλιά
φεύγουν κατά κοπάδια
εκτός κι αν δεν έχουν διαβατήριο
το καλό είναι ότι ζουν άνετα στην αιχμαλωσία
τυχαίο;

γράμμα στη θεία Λένα

Αγαπημένη μου θεία Λένα
έχασες και φέτος ένα ανεπανάληπτο ελληνικό Πάσχα
η μαγειρίτσα της μάνας κόλαση
ο αδερφός σου και πατέρας μου έκαψε όπως πάντα
το κοκορέτσι αλλά το αρνί έγραψε ιστορία!!!
η έφη θώδη αρχικά είχε την τιμητική της
ακούγεται ευχάριστα αν πιεις λίγο τσιπουράκι άλλωστε
χορέψαμαν εμείς τα κοριτσόπουλα δε λέω
τα παλικάρια σου φέραν και τις κιθάρες
και μας αποτελείωσαν με Άσιμο Σιδηρόπουλο κλασσικά...
το κάστρο του Πλαταμώνα στέκει αγέρωχο
η κοιλάδα των τεμπών παράδεισος
περάσαμε από Αγία Παρασκευή όπως μας πρόσταξες
η γέφυρα είναι όπως την άφησες χρόνια τώρα
"περάστε με δική σας ευθύνη"
η Σαλονίκη δεν είναι ίδια χωρίς εσένα θεία
άλλαξα σπίτι οδό και αριθμό
χώρισα εδώ και καιρό
ήθελε να αφήσω την δουλειά μου
ήθελε να είμαι απλά όμορφη και να μην μιλάω πολύ
να γνέφω χαμογελώντας στους επιφανής φίλους ζευγάρια
να είμαι μια πορσελάνινη κούκλα
μια μέρα μου έφερε δώρα όπως συνήθως
ένα φόρεμα και ένα κολιέ των 1000 ευρώ
ναι τόσο του κόστισα μου είπε και την αξία
μου ήρθε να ξεράσω θεία αλήθεια...

μου λείπεις θεία Λένα
θα σου στείλω φραπέ να `χεις να πίνεις
θα σου στείλω και το τάβλι που ζήτησες
η ελλάδα μας καταρρέει θεία
αλλά οι άνθρωποί της ζεστοί και πλούσιοι σε αισθήματα
φίλησέ μου τα καγκουρώ και να μου προσέχεις τον θείο!!!
                                                                  χρόνια πολλά
                                                                  φιλιά αληθινά
                                                                      Λυδία

αμαζ0να

ιππόκαμπος είναι το σημείο του εγκεφάλου μας
που αποθηκεύει τις αναμνήσεις μας
ή κάπως έτσι τελοσπάντων!
αυτό το απίθανο άλογο λοιπόν
άλλοτε καλπάζει άλλοτε ξεκουράζεται
μπορεί να κάνει τις νύχτες μας λευκές
αγνές ονειροπόλες αγαπησιάρες
μπορεί να τις μεταμορφώσει σε έβενους
νύχτες λάγνες παθιασμένες απελπισμένες
απόψε θα αφεθώ να με διαλέξουν οι αναμνήσεις
πίνοντας ένα ποτήρι κόκκινο κρασί...
ας καλπάσουν περήφανα άτια  λοιπόν...
στην υγειά μας

Τα στοιχειά της φύσης

γη :       μήτρα ζωής
νερό:     πρωταρχική ανεξάντλητη πηγή ενέργειας εξαγνισμός αναγέννηση
αέρας:  ψυχή μεταβλητό και έλλειψη σταθερότητας
φωτιά: νόηση καταστροφή εξαγνισμός

γη :       πατρίδα χώμα άμμος λάσπη
νερό:     δάκρυα βροχή καταρράχτες
αέρας:   άγγιγμα 
φωτιά:   εγώ εσύ

ατύχημα

είναι από τις μέρες που ξυπνάς
με ύφος θλιμμένο μελαγχολικό
μετά από ένα μικρό ατυχηματάκι
έδεσα το χέρι μου το καλό μου
είναι δύσκολο να κάνω κάτι με το αριστερό
αρνούμαι όμως ν` αφήσω την μέρα μου
να πάρει άσχημη τροπή
στο χέρι της είναι; γελάω!
ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια μου
θα το αφήσω να με δροσίσει
πονάω γαμώτο!!!

Μάνος και Ελίζα

μέρα νύχτα το δουλεύει
φιγούρα εξαίσια διάφανη
τα χέρια του μέσα στον πάγο
ξηρά παγωμένα στάζουν αίμα
δεν τον νοιάζει όμως
ησυχία δεν βρίσκει
το γλυπτό της λειψό
μα πως ήταν δυνατόν να ξεχάσει;
να ξεχάσει τα μάτια της
που μόνο εκείνον κοιτούσαν;

???

σταγόνες βροχής στάζουν στο τζάμι
θέλω να τις μαζέψω σ` ένα μπουκαλάκι
θα προσποιηθώ ότι πήγα στο Παρίσι
ότι της μάζεψα απο `κει
θέλω αγάπης ταξίδια
κι έναν Γάλλο εραστή να μου ψιθυρίζει
πως με θέλει γλυκά στο αυτί

(θέλω άδεια θέλω άδεια
η μέρα μου είναι άδεια)

μεγάλο κόλλημα...

τις τελευταίες μέρες περνάω πολλές ώρες στο διαδίκτυο
μιλάμε για πολύ κόλλημα!
μάλλον έχω πολύ ελεύθερο χρόνο
δεν έχω facebook έχω φίλους όχι mutuals
(έτσι δεν τους λένε;)
δεν έχω twitter αλλά ακούω τα καλύτερα
πετάς λέει ατάκες και σου κάνουν RT
με μια βόλτα στα blogs
βλέπω ότι υπάρχουν αναρτήσεις από το 2006!
σίγουρα θα υπάρχουν και από παλιότερα
απίστευτο μου φαίνεται
και εξαιρετικά γοητευτικό
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

Πέμπτης καμώματα

έχω κολλήσει τσίχλα στα μαλλιά της μπροστινής μου
(εντάξει ήταν στο σχολείο δεν ξέρω αν πιάνεται)
έχω αρπάξει δυο σφηνοπότηρα από μπαράκι
(εντάξει ήταν μετά από μεθύσι)
κολύμπησα γυμνή με τις φίλες μου
(εντάξει ήταν βράδυ)

Δεν δέχομαι σχόλια εκτός κι αν περιέχουν
ίχνη εξομολόγησης
(εντάξει βαριέμαι σήμερα)

είμαι σκέτο ποίημα

η Λυδία η ζωηρή
ζωγραφίζει στο χαρτί ένα παπί
πολύ το προσπαθεί 
μα βγήκε γλάρος
δεν μπορεί!

Αμα τα πάρω!!!!!

...μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα
θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
θέλω τον ήλιο και οξυγόνο
κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ν` ανταμώνω
θέλω οξυγόνο ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΖΩ θέλω να ζήσω
κι άμα τα πάρω θα πάρω φόρα
θα σας ρημάξω στις κλωτσιές στην ανηφόρα
άμα τα πάρω δεν θα μπορέσουν δυο διμοιρίες από ματ να με βολέψουν
κι έτσι πλανιέμαι κι έτσι ξεχνιέμαι
κρύβομαι μέσα μου και κάνω πανικό
έτσι πλανιέμαι έτσι ξεχνιέμαι
την φαντασία μου χορεύω στο κενό...
ΑΜΑ ΤΑ ΠΑΡΩ

(ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ)

Γιατι;

αυτή η αυτοκτονία σήμερα στο Σύνταγμα με τάραξε πολύ
άνθρωποι χάνουν την αξιοπρέπειά τους
ή μάλλον τους την κλέβουν μαζί με τόσα άλλα
κοντά στα τριάντα μου εγώ είμαι καλά
έχω την δουλειά μου, έχω όνειρα για το μέλλον
δεν θέλω να μου τα κλέψει κανείς
βουλιάζω πολλές φορές στα μάτια των αστέγων
θέλω τα παγκάκια να γεμίσουν  με ανθρώπους χαμογελαστούς
με ζευγάρια που ανταλλάσουν φιλιά
με φίλους που μαλώνουν και τα βρίσκουν

όχι με ανεμοδαρμένα κορμιά στο έλεος του κόσμου
ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!

freedoOm

Να `τανε λέει οι αλήθειες ψέμματα
να τριγυρνάνε ντυμένες πεταλούδες
να `χαμε αστερόσκονης φτερά να πετάμε
να συναντιόμαστε στα σύννεφα να ερωτοτροπούμε
να `τανε οι λέξεις βροχή δίπλα στον ήλιο
να `χανε χρώμα να `χανε σχήμα δικό σου
να μην φοβόμασταν λέει να τις πούμε
να μην κλείναμε τ` αυτιά μας ν` ακούμε
να σ` έλουζα λέει σε καταρράχτες
να μ` έπινες  να μεθούσες
να το σκάγαμε μέσα σε παραμύθια
να πολεμάγαμε μαζί τα θηρία
να `βγαζα λέει μια κραυγή
να `φευγε ο θυμός να `φευγες κι εσύ.