η μέρα της μαρμότας

Ξυπνάς πας δουλειά
γυρίζεις τρως αράζεις
πάει απόγευμα χαζεύεις
βραδιάζει σε πλακώνουν οι σκέψεις
κοιμάσαι λες αύριο πάλι...
οι σιωπές δεν είναι πάντα χρυσός
θες κι έναν ψίθυρο στο αυτί
μια συζήτηση ν` ανάψουν τα αίματα
ένα σινεμά να γουστάρεις
μια συναυλία ν` ακούσεις μουσικές
κύριε Ντεσιμπέλ θέλω να κινδυνεύσει η ακοή μου

(Ναι είναι κι επίσημο είμαι άρρωστη
από Δευτέρα δουλειά
περαστικά μου βρε!!!!)