μέρα νύχτα το δουλεύει
φιγούρα εξαίσια διάφανη
τα χέρια του μέσα στον πάγο
ξηρά παγωμένα στάζουν αίμα
δεν τον νοιάζει όμως
ησυχία δεν βρίσκει
το γλυπτό της λειψό
μα πως ήταν δυνατόν να ξεχάσει;
να ξεχάσει τα μάτια της
που μόνο εκείνον κοιτούσαν;
φιγούρα εξαίσια διάφανη
τα χέρια του μέσα στον πάγο
ξηρά παγωμένα στάζουν αίμα
δεν τον νοιάζει όμως
ησυχία δεν βρίσκει
το γλυπτό της λειψό
μα πως ήταν δυνατόν να ξεχάσει;
να ξεχάσει τα μάτια της
που μόνο εκείνον κοιτούσαν;
Tο γλυπτό to τελείωσα να ξέρεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήM.
-1 λοιπόν. ~)
ΑπάντησηΔιαγραφήIn fact it was you on my mind
ΑπάντησηΔιαγραφήin fact ε; καλώς ήρθες anyway.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλως σε βρήκα, με λένε Μάνο και σχολίασα εδώ γιατι ειχα μια ιστορία κάποτε με μια Ελιζα και μου τη θυμισες:p
ΑπάντησηΔιαγραφή