Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Στο πάτωμα

Κάθε βράδυ εκεί αγαπη μένε μου
κλέβω αγάπης φιλιά δικά σου
ταξίδεψα μίλια να σε βρω δίχως να ξέρω
τα φτερά μου έγιναν μούσκεμα
κάπου στη διαδρομή κόπηκαν
γέμισε ο κόσμος  έρωτες μουσικές
καταστροφή δική μου δική σου
ποιος χάνει ποιος κερδίζει
ποιος μετράει θα μου πεις
ο χρόνος ο πιο αδίστακτος κριτής
μας κοιτάζει γελάει ζηλεύει
μην του μιλάς μη μάθει
το πάτωμα μόνο να ξέρει
να μαζέψει τα κομμάτια μας
να τα βρει να τα μαζέψει ακούς
να χυθούμε στο πάτωμα ακούς
να χυθεί και η τελευταία μας σταγόνα
να μην υπάρχουμε ακούς


5 σχόλια:

  1. με την αφή ακούει... με τον χρόνο γεύεται... τα κομμάτια στο πάτωμα μαζεύει, για να τα σκορπίσει και πάλι ξανά...

    μου έλειψες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ή και να υπάρχετε
    άπειροι.

    αγάπηέρωταςφωςπάθοςφροντίδαζωήαναπνοήαγκαλιέςφιλιάχέριαουρανός

    αγαπώ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ακούω. ακούει και ο χρόνος, σκορπάει τα πάντα, τα κάνει αναμνήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή